Bah, de laatste dag op Bali

Wij zijn niet zo goed in laatste vakantiedagen. Dat was ook vandaag zo. We wilde nog heel veel doen, moesten om 12.00 uur uitchecken en om 18.00 de taxi naar het vliegveld halen. Dus besloten we na het ontbijt eerst op de brommer te gaan shoppen. Zoe was doodop, maar ging toch mee. Ik wilde mooie lampen kopen voor in de patio. Je ziet ze op Bali heel veel. Helaas niet gelukt. Ze kunnen niet buiten blijven. Ik kwaad natuurlijk. Geen lampen. Verder ging tijdens het shoppen van alles mis. De leuke winkels waren dicht, Zoe was niet lekker, ik werd bijna aangevallen door een hond. We hebben alleen een houten masker gekocht en toen terug naar het hotel. Uitchecken ging voorspoedig en we besloten naar het strand te gaan. Zoe heeft daar nog een uurtje lekker gespeeld met haar nieuwe vriendin Fay en een nieuw jongetje Max. Maar ze had het steeds erg koud, niet echt een goed teken op deze warme dag. Ook met Jeroen nog lekker gezwommen. Weer spannend vandaag, alleen maar rode vlaggen, een hele heftige zee. Toen Fay naar huis ging zijn wij ook terug naar het hotel gegaan. De brommer zou om 15.00 worden opgehaald. Nog een paar laatste kleine dingen gekocht, echt een heerlijke lunch bij het zwembad en ondertussen was het al 16.00. Zoe mocht nog even snel haar nagels laten doen, ziet er top uit met kleine bloemetjes op haar tenen. We hadden nog wat tijd en ik dacht dat het handig was als Zoe en ik even snel naar de SPA zouden gaan voor een laatste massage, konden we meteen even douchen daar. Anders moest dat bij het zwembad. Het was krap, het was al 16.30 en om 18.00 moesten we in de taxi zitten. Dus snel naar Spa Bali een stuk verderop in de straat. Natuurlijk waren ze fully booked. Godver. Wij terug en op zoek naar een andere. We vonden er een in een steegje, ik had helaas niet goed gekeken. We boekte 2 hotstone massages. Toen we ons hadden uitgekleed zag ik het opeens wel, brrrrr, het was vies, ik had een hele enge mevrouw. We lagen net, moest Zoe plassen. Zo’n ranzige wc. Lekker joh naar de spa en ook geen douche dus we waren er niets mee opgeschoten. Ik wilde eigenlijk meteen wegrennen maar dat durfde we niet. Ik zag op de klok dat het al bijna 17.00 was en dus gingen we het allemaal niet redden. Ik zei dat we snel weg moesten maar we moesten blijven liggen met die te hete stenen op ons. Omn 17.35 kon ik er niet meer tegen. We hebben betaald en zijn weggegaan. Kwamen we natuurlijk op het nippertje bij Jeroen aan, moesten we nog douchen onder een pisklein straaltje bij het zwembad. Jeroen kon niet helpen dus moest Zoe een handdoek voor de opening houden. Het zwembad grenst aan het restaurant. Ik stond net bloot, Zoe kon de handdoek natuurlijk niet zo hoog houden, kwamen net 2 mannen langs, ik niet blij. Om 18.10 sprongen we met stress en gedoe eindelijk in de taxi. We waren de straat nog niet uit of Zoe vertelde dat ze zich ziek voelde. Op het vliegveld werd ze helemaal naar, mega hoge koorts, hoofdpijn, nekpijn, echt heel zielig. We maakte ons natuurlijk zorgen, ze is ondanks de klamboe en alle insmeerspullen toch een paar keer geprikt. We hebben haar een panadol gegeven en zijn toch ingestapt. Het vliegtuig zat nogal vol dus Zoe en ik zaten bij elkaar maar Jeroen zat een aantal rijen verder. In dit geval niet zo fijn. Toen we eenmaal zaten, met 2 vesten en een lekkere warme deken want ze had het zo koud, leek de panadol te werken. De vlucht naar Singapore duurde 2 uur en ging best goed. Nog een uurtje tassen wachten, taxi wachten en we konden gaan. Een hele enge chauffeur die geen woord engels sprak en heel slecht reed. Om 01.00 uur waren we eindelijk in The New Majestic. We hebben een upgrade gekregen naar een grotere kamer met een megabed van 2.5 meter. Toch extra bed gevraagd voor Zoe omdat ze ziek is. Ging allemaal raar maar dat hoort bij vandaag. Er kwam een bed, met een onderlaken, zonder kussen, laken of deken. Ze keken erg raar toen we daarover belde. Verder was er nog een private rich people party aan de overkant met keiharde muziek, maar dat had wel iets grappigs. We waren zo moe dat we daar geen last van hadden. Wat waren wij blij dat we konden gaan slapen. Morgen onze aller, allerlaatste dag…